تأثیر hCG و GnRH بر عملکرد تولیدمثلی میش‌های لک قشقایی و ترکی قشقایی سوپراوولاسیون‌شده با eCG در فصل تولیدمثلی

سابقه و هدف: عملکرد تولیدمثلی نژادهای مختلف گوسفند در ایران پایین است و پرورش این گونه دامی از نظر اقتصادی زیاد به صرفه نیست. بنابراین باید راهکارهای اساسی و کاربردی برای افزایش عملکرد تولیدمثلی در گوسفند انجام شود. یکی از راهکارهای مناسب استفاده از برنامه‌های مختلف هورمون درمانی نظیر استفاده از گونادوتروپین جفت انسانی و هورمون آزادسازی گونادوتروپین‌ها در میش‌های سوپراوولاسیون‌شده (تخمک‌ریزی چندتایی) با گونادوتروپین جفت اسب‌سانان، است. با این وجود، نتایج مطالعات گوناگون در ارتباط با کاربرد این هورمون‌ها در نژادهای مختلف، متفاوت است. لذا مطالعه حاضر برای بررسی تاثیر این هورمون‌ها بر عملکرد تولیدمثلی گوسفندان لک و ترکی قشقایی در شرایط پرورش عشایری انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به‌صورت دو آزمایش مجزا انجام شد و در هر آزمایش 75 راس میش لک‌ و ترکی قشقایی (3 تا 4 ساله) و به-ترتیب با میانگین وزنی 6/254 و 9/159 کیلوگرم انتخاب شدند. چرخه فحلی میش‌ها در فصل تولیدمثلی با استفاده از اسفنج‌های محتوی پروژسترون برای یک دوره 14 روزه همزمان شد. آنگاه یک روز قبل از خارج نمودن اسفنج‌ها، به میش‌های لک و ترکی قشقایی به‌ترتیب 500 و 600 واحد بین‌المللی گونادوتروپین جفت اسب‌سانان به‌ شکل درون ماهیچه‌ای تزریق شد. بعد از برداشت اسفنج، همه میش‌ها فحل شده و به سه گروه مختلف تیماری تقسیم شدند. گروه اول در هر آزمایش به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد و به گروه‌های دوم و سوم در هر آزمایش به‌ترتیب 500 واحد بین‌المللی گونادوتروپین جفت انسانی و نیم میلی‌لیتر هورمون آزادسازی گونادوتروپین‌ها تزریق شد. سپس در هر آزمایش فراسنجه‌هایی نظیر زمان شروع فحلی(ساعت)، نرخ بازگشت به فحلی، نرخ آبستنی، نرخ زایش، نرخ چند قلوزایی، تعداد بره‌های متولد شده و نرخ بره‌زایی اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج در میش‌های لک قشقایی (آزمایش اول) نشان داد که نرخ بازگشت به فحلی بین گروه‌های مختلف تیماری تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0